كنتراست تصویر و سطح رنگ مشكی در ال‌سی‌دی‌ها یك منبع نور مجزا كه در واقع یك لامپ فلورسنت است، وجود دارد كه این نور با گذشتن از داخل كریستال مایع و فیلتر رنگ تغییر وضعیت داده و به چشم ما می‌رسد. مشكلی كه در ال‌سی‌دی‌ها به وجود می‌آید، در مورد رنگ مشكی است. وقتی یك سلول باید رنگ مشكی تولید كند، در واقع باید جلوی عبور این نور را بگیرد تا رنگ كاملاً مشكی به چشم بیننده برسد. ولی این عمل به خاطر نور پس‌زمینه كه همواره وجود دارد، به طور صددرصد موفقیت‌آمیز نیست و سطح رنگ مشكی در آن‌ها كاملاً دقیق در نمی‌آید. هرچند با پیشرفت فناوری این مسئله مدام در حال بهبود یافتن است، ولی به هر صورت هنوز ال‌سی‌دی‌ها در این مورد ضعف دارند. برخلاف ال‌سی‌دی، در پلاسما نور پس‌زمینه وجود ندارد و هر سلول خود نور مورد نیاز را تولید می‌كند. بنابراین تنها با خاموش كردن سلول مربوطه می‌توان به سطح مناسبی از رنگ مشكی رسید. به‌خاطر همین موضوع كنتراست تصویر (درجه اختلاف میان تاریك‌ترین و روشن‌ترین رنگ) در پلاسما بسیار بیشتر از ال‌سی‌دی است و از این جهت پلاسما برنده است.

 ‌وضوح
هر دو فناوری وضوح‌های بالا را پشتیبانی می‌كنند، با این تفاوت كه در ال‌سی‌دی‌هایی با اندازه كوچك هم امكان ایجاد وضوح‌های بالا بیشتر وجود دارد. در پلاسما وضوح‌هایی  تنها در اندازه‌های بزرگ پنجاه اینچ به بالا یافت می‌شود. در صورتی كه در ال‌سی‌دی حتی در مدل‌های 42 یا 45 اینچ هم شاید این وضوح را بیابید .

‌زاویه دید
یكی از مشكلات ا‌ل‌سی‌دی كه پاشنه آشیل آن‌ها به شمار می‌رفت، زاویه دید بود. وقتی شما از كناره‌ها یا بالا و پایین به تصویر تلویزیون نگاه می‌كردید، دارای سطح روشنایی و رنگ متفاوت بود. این مسئله اكنون تا حدود زیادی حل شده و شما می‌توانید تلویزیون‌هایی با زاویه دید 178 درجه (89 درجه از هر طرف) در بازار بیابید. در مورد تلویزیون‌های پلاسما این مسئله كمتر وجود دارد و ساخت مدل‌هایی با زاویه دید بیشتر در آن‌ها راحت‌تر است. بنابراین در این مورد هم فعلاً پلاسما برنده است (برنده: پلاسما).

‌عمق تصویر
به خاطر فناوری ساخت (به خصوص وقتی شما از تصاویر HDبرای پخش استفاده می كنید)، نتیجه حاصل روی پلاسما سه بعدی و عمیق‌تر به نظر می‌آید. تصاویر در تلویزیون‌های ال‌سی‌دی اندكی تخت‌تر به نظر می‌رسند. هرچند این مسئله هم تا حدی به سلیقه و البته مدل تلویزیون بستگی دارد (برنده: پلاسما).

‌روشنایی تصویر
همان‌طور كه در بالا اشاره شد، در ال‌سی‌دی از یك منبع نوری جداگانه برای ایجاد نور استفاده می‌شود كه می‌توان میزان نور آن را به سادگی با توجه به محیطی كه تلویزیون در آن قرار دارد، كم یا زیاد كرد. در صورتی كه در پلاسما هر سلول نور مورد نیاز خود را تولید می‌كند. به همین خاطر در محیط‌های پرنور و در فضای آزاد ممكن است دیدن تصاویر تلویزیون‌ها پلاسما اندكی سخت‌تر باشد. به همین جهت اكثراً از ال‌سی‌دی به عنوان تلویزیون‌های تبلیغاتی یا در محیط‌های پر نور استفاده می‌كنند (برنده: ال‌سی‌دی).
Burn-In
Burn-In یكی از مشكلات پلاسما امكان ایجاد در تلویزیون است. به این معنی كه اگر یك تصویر ثابت برای مدتی طولانی روی صفحه تلویزیون باقی باشد، ممكن است شبحی از آن تصویر همواره باقی بماند. البته از آن جایی كه تصاویر تلویزیون معمولاً متحرك‌اند، این مسئله بیشتر در مورد آرم‌های شبكه‌های تلویزیونی در گوشه‌ها اتفاق می‌افتد. البته Burn-In با پیشرفت فناوری ساخت دیگر یك معضل نیست و بسیاری از تولیدكنندگان در تلویزیون‌های خود این مسئله را با قرار دادن امكاناتی همانند Anti-Burn برطرف كرده‌اند. در ال‌سی‌دی ها هم مسئله پیكسل سوخته همانند صفحه‌نمایش‌های ال‌سی‌دی وجود دارد، ولی به علت اندازه بزرگ‌تر تلویزیون نسبت به صفحه‌نمایش، حركت و تغییر رنگ دائم و همچنین فاصله دورتری كه شما از تلویزیون قرار می گیرید، حتی در صورت وجود چند عدد از آن‌ها چندان آزار‌دهنده نخواهند بود (برنده: هرچند با پیشرفت فناوری ساخت این مسئله مدام در حال كمتر شدن است، ولی به هر صورت برنده ال‌سی‌دی است كه اساساً این مشكل را ندارد).

 ‌پخش تصاویر با حركت سریع
در ال‌سی‌دی‌ها برخلاف پلاسما مشكل زمان پاسخ‌دهی وجود دارد. یعنی مدت زمانی طول می‌كشد تا ال‌سی‌دی بتواند یك فریم را جایگزین فریم قبلی كند. این مسئله باعث می‌شود به هنگام پخش تصاویری كه دارای صحنه‌هایی با حركت سریع هستند، سایه‌ای از فریم قبلی روی صحنه باقی بماند. البته این مسئله هم به مرور در حال بر طرف شدن است و با ساخت مدل‌هایی با زمان‌های پاسخ‌دهی كمتر از هشت میلی‌ثانیه نگرانی‌ها از این بابت كمتر شده است. پلاسما به خاطر فناوری خاص خود اساساً این مشكل را ندارد .

تغییر ارتفاع در كار ال‌سی‌دی‌ها اختلالی ایجاد نمی‌كند. به همین خاطر است كه شركت‌های هواپیمایی در هواپیماهای خود از ال‌سی‌دی استفاده می‌كنند. در ارتفاع‌های بالاتر از 6500 پا كم شدن فشار هوا باعث ایجاد نویز در تلویزیون‌های پلاسما می‌شود كه ممكن است چندان مورد پسند نباشد. به همین خاطر در ارتفاع‌های بالا سعی می‌شود از تلویزیون‌های ال‌سی‌دی استفاده شود (برنده: ال‌سی‌دی).

 یكی از نكاتی كه سازندگان ال‌سی‌دی تبلیغ می‌كنند، طول عمر آن‌ها است كه تا حدود شصت هزار ساعت كار می‌كند. در واقع طول عمر ال‌سی‌دی مدت زمانی است كه میزان نور پس زمینه آن‌ها به نصف كاهش پیدا كند. در پلاسما به خاطر این‌كه وظیفه تولید نور بر عهده هر سلول است و این كار از طریق فسفرهای داخل آن صورت می‌گیرد، نیمه‌عمر پلاسما را مدت زمانی در نظر می‌گیرند كه درخشندگی این فسفرها به نصف كاهش پیدا كند. در مدل‌های جدید پلاسما هم سازندگان معمولاً طول عمر شصت هزار ساعت را تبلیغ می‌كنند (برنده: بستگی به مدل، شركت سازنده و كیفیت ساخت هردو می‌توانند برنده باشند).

ساخت پلاسما در اندازه‌های كوچك چندان به صرفه نیست. به همین خاطر شما مدل‌های پلاسما را در اندازه‌های بالای 42 اینچ مشاهده می‌كنید. برعكس آن ساخت ال‌سی‌دی در اندازه‌های بزرگ هم هزینه بسیار بیشتری را می‌طلبد. به همین خاطر برای اندازه‌های زیر چهل اینچ ال‌سی‌دی و برای اندازه‌های بالای شصت اینچ پلاسما انتخاب می‌شود (برنده: در این مورد هم با توجه به خصوصیات هر دو مدل برنده‌اند).

ال‌سی‌دی به خاطر منبع نور جداگانه‌ای كه دارد، برای تولید نور انرژی زیادی صرف نمی‌كند. در صورتی كه پلاسما انرژی بیشتری می‌طلبد كه معمولاً دو برابر ال‌سی‌دی است. به همین خاطر اگر مصرف انرژی اهمیت زیادی برای شما دارد، ال‌سی‌دی برنده است (برنده: ال‌سی‌دی).

به نظر می‌رسد كه هر دو رقیب در امتیازها با هم مساوی هستند. در دنیای واقعی نیز شرایط به همین گونه است و با قطعیت نمی‌توان گفت كه كدام‌یك بر دیگری برتری دارد. اگر به دنبال یك تلویزیون خانگی هستید، LCD گزینه بهتری است. اصولاً تلویزیون‌های پلاسما برای مصارف خانگی ساخته نشده‌اند. اما اگر دنبال یك تلویزیون با اندازه بزرگ و كیفیت عالی برای یك سالن كنفرانس، سالن‌های عمومی و سالن بزرگ خانه خود می‌گردید، پلاسما را توصیه می‌كنیم. اولویت‌های شما تعیین می‌كند كه از كدام یك استفاده كنید و كدام یك بر دیگری برتری دارد.